Jesienna Mała Fatra

„Mała Fatra należy do najatrakcyjniejszych grup górskich w zachodniej Słowacji” – tymi słowami rozpoczyna się przewodnik autorstwa Moniki Nyczanki. Wstyd przyznać, że dotychczas pasmo to traktowaliśmy trochę po macoszemu, byliśmy tam tylko raz i dodatkowo nie za bardzo pamiętałem o tym. Nadszedł czas, aby Małą Fatrę poznać lepiej.

Jesień na górskich szlakach ma coś w sobie. Uparłem się, aby zrobić październikowy wypad w Tatry, a że pogoda spłatała figla, szukałem innego celu wędrówki. Ostatecznie wybór padł na „Tatry w miniaturze”, jak czasami określa się Małą Fatrę, ale muszę przyznać, że wyjazd ten był trochę bez sensu, na siłę – w domu część ekipy musiała być o 17:00, a biorąc pod uwagę trzygodzinny dojazd do Doliny Vrátna, oznaczało to, że na wędrówkę będziemy mieli niewiele czasu. Ale co tam :).

Pomimo bardzo krótkiego czasu, jaki spędziliśmy na szlaku, Mała Fatra mnie zachwyciła. Z całą pewnością wpływ na to miała pogoda, dawkująca widoki. Początkowo wszystko było pokryte chmurami, a widoczność ograniczała się do kilku metrów, jednak po kilku chwilach zaczęły dziać się cuda. Dosłownie. I to był ten moment, że cieszyłem się, że nigdzie się nie spieszymy, że w planie nie mamy konkretnego szczytu (no dobra, planowałem wejść na Stoha (1607 m n.p.m.), ale pod presją czasu plany uległy zmianie:)), że możemy spędzić trochę czasu oddając się fotografii. Choć z żalem przyznaję, że zdjęcia nie oddają tego, co się działo…

Na szlaku nie obyło się bez przygód. Otóż zejście z Poludňovego grúňia okazało się jazdą bez trzymanki i chyba nie było osoby, która nie zaliczyłaby upadku. Było ślisko. Bardzo.

Na Małą Fatrę z całą pewnością wrócimy.

Galeria