„Moje ośmiotysięczniki” – Edurne Pasaban

Jednym z gości dziesiątych Spotkań z Filmem Górskim była Edurne Pasaban, himalaistka, która jako pierwsza kobieta na świecie weszła na czternaście ośmiotysięczników. Historia zdobywania Korony Himalajów została spisana na kartach książki „Moje ośmiotysięczniki”. Jednak osoby szukające szczegółowych relacji z wejść będą raczej zawiedzione. Dlaczego więc warto sięgnąć po tę pozycję?

Opisy zdobywania ośmiotysięczników, pomimo, że są wiodącym wątkiem książki, stanowią tło do przedstawienia walki autorki samej ze sobą. W tym kontekście podtytuł książki jest wielce mówiący: „O zmaganiach ze sobą w drodze na szczyty”.

Teraz myślę, że próba samobójcza była aktem, z którym w chwili, gdy już go dokonałam, wiązała się następująca po nim reakcja wezwania pomoc. W głębi duszy odczuwałam wieli strach. Prawdopodobnie chciałam zwrócić na siebie uwagę z powodu tej wielkiej zależności uczuciowej, która psychiatrzy u mnie zdiagnozowali: jeśli próbowałam odebrać sobie życie, to po to, żeby zobaczyć, jak bardzo jestem kochana.

Czytając książkę często miałem wrażenie, że Edurne Pasaban „odsłania” za dużo, wiele wątków ma charakter bardzo intymny. Z drugiej jednak strony właśnie takie opisy pozwalają lepiej poznać himalaistkę, psychologię Jej zachowań.

Język używany przez autorkę jest specyficzny i niestety nie umiałem się do niego przyzwyczaić. Nie umniejsza to jednak samej książce, po którą mimo wszystko warto sięgnąć. W końcu napisała ją pierwsza kobieta, która zdobyła Koronę Himalajów!