Polowanie na krokusy

W tym roku uparłem się, aby odbyć wycieczkę, której celem miały być szafrany spiskie. Nigdy wcześniej nie mieliśmy przyjemności podziwiać fioletowego dywanu utkanego z krokusów, znaliśmy ten widok tylko ze zdjęć. Czas było to zmienić.

Za cel wycieczki obraliśmy Polanę Chochołowską. Bacznie obserwując raporty krokusowe umieszczane na Tatromaniaku i profilu Aktualnych warunków w górach, zdecydowaliśmy, że optymalny termin wyjazdu przypadnie w niedzielę ostatniego weekendu kwietnia.

Krokusy stanowią magnes dla turystów, są gwarancją tłumów. Dodając do tego weekend, wiedzieliśmy, że na szlaku będzie tłoczno. A że my akurat za owymi tłumami nie przepadamy, postanowiliśmy wyjechać skoro świt – ponieważ w sobotę byliśmy na Grabowej, nie mogliśmy zrobić wypadu typowo weekendowego. W ten oto sposób, kilka chwil po 3:15 budzik dał znać o sobie.

Dzięki wczesnej porze wyjazdu na parkingu byliśmy przed 7:00, przed główną falą turystów. Mimo to narzekaliśmy, że tak wiele osób jest już przed nami – nie zdawaliśmy sobie sprawy z tego, co nastąpić miało za kilka godzin.

Oszczędzę opisu drogi, gdyż dla mnie jest to jedna z nudniejszych tras, prowadząca do jednego z ciekawszych regionów. Spokojnym marszem udaliśmy się w stronę schroniska, wypatrując krokusów. Te, a i owszem, od czasu do czasu pokazywały nam się, a punkt kulminacyjny, czyli Polana Chochołowska, nas zachwycił. Spokojnie mogę napisać, że tego się nie spodziewaliśmy, żaden aparat nie jest w stanie oddać tego widoku. Było pięknie, było fioletowo. W takie miejsce trzeba przyjechać….

Po krótkiej przerwie w schronisku rozpoczęliśmy drogę powrotną. Niby tym samym szlakiem, jednak zdecydowanie dłuższą, gdyż rozpoczęła się dla nas jedyna w swoim rodzaju sesja fotograficzna. Po co najmniej godzinie, weszliśmy ponownie na szlak i rozpoczęliśmy pojedynek z rzeszą ludzi, zmierzających w stronę Polany. Ludzie szli, i szli, nie było żadnej przerwy. Myślę, że w godzinach szczytu każdy krokus miał swojego fotografa :). Nam pozostawało cieszyć się, że zdecydowaliśmy się na szaleńczą porę wyjazdu, mając wiele krokusów tylko dla siebie.

Żurek na szlaku

Nie byłbym sobą, gdybym w schronisku nie kupił żurku :). Ale to nie była jedyna potrawa zakupiona przez nas. Szczerze powiedziawszy, trochę zaszaleliśmy, kupując: żurek, placki ziemniaczane po chochołowsku, szarlotkę, deser chochołowski. Chyba wszystko. Było smacznie, ale bez rewelacji.

Galeria